PPK to program długoterminowego oszczędzania w miejscu pracy, w którym na prywatny rachunek pracownika wpływają wpłaty od pracodawcy, wpłaty samego pracownika oraz wpłata powitalna i dopłaty roczne od państwa. Instytucja, która prowadzi PPK, wybierana jest przez pracodawcę w porozumieniu z przedstawicielstwem pracowników. Środki gromadzone w programie PPK inwestowane są w fundusze zdefiniowanej daty, dopasowane strukturą inwestycji do wieku uczestników. Fundusz, w którym oszczędzamy (fundusz inwestycyjny, fundusz emerytalny lub ubezpieczeniowy fundusz kapitałowy), lokuje gromadzone przez nas oszczędności w papiery wartościowe i inne prawa majątkowe.
Celem programu PPK jest zgromadzenie dodatkowych oszczędności na okres po zakończeniu aktywności zawodowej i choć środki z PPK uczestnik może wycofać wcześniej (zwrot), to jednak najbardziej opłacalne jest odkładanie środków i inwestowanie ich w długim okresie. PPK to program, którego siła tkwi w systematyczności - podstawowej zasadzie długoterminowego oszczędzania - regularne inwestowanie stałych kwot powoduje, że krótkotrwałe wahania koniunktury mają zdecydowanie mniejszy wpływ na cały portfel inwestycji.
Specyfika gromadzenia oszczędności w funduszach ze swojej istoty związana jest z ryzykiem. Niemniej, w przypadku funduszy zdefiniowanej daty, ryzyko to jest minimalizowane dzięki szczególnym rozwiązaniom wdrożonym w programie PPK - począwszy od rygorystycznych warunków, które zobowiązane są spełniać instytucje oferujące zarządzanie PPK, poprzez ustanowienie nad nimi nadzoru Komisji Nadzoru Finansowego i ustawowe uregulowanie zasad polityki inwestycyjnej (zmieniającej się wraz z wiekiem uczestnika) oraz określenie limitów kosztów zarządzania.
