Pracodawca nie finansuje wpłat do PPK m.in., gdy ogłoszono jego upadłość bądź gdy wprowadził przestój ekonomiczny. Zwolnienie pracodawcy z finasowania wpłat do PPK nie pozbawia uczestnika PPK możliwości dalszego oszczędzania w tym programie.

Ustawa o PPK wymienia sytuacje, w których pracodawca nie finansuje wpłat do tego programu zarówno podstawowych jak i dodatkowych. Jest to możliwe:

• w okresie przestoju ekonomicznego albo obniżonego wymiaru czasu pracy, o których mowa w ustawie o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy; przy czym niefinansowanie wpłat do PPK dotyczy tylko pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy, a nie całej załogi (przestój ekonomiczny to okres niewykonywania pracy przez pracownika z przyczyn niedotyczących pracownika pozostającego w gotowości do pracy, z kolei obniżony wymiar czasu pracy to obniżony przez przedsiębiorcę wymiar czasu pracy pracownika z przyczyn niedotyczących pracownika, jednak nie więcej niż do połowy wymiaru czasu pracy);
• w przypadku zaistnienia przesłanek niewypłacalności pracodawcy, o których mowa w ustawie o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, czyli np. ogłoszenia upadłości pracodawcy czy oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości, jeżeli majątek pracodawcy nie wystarcza lub wystarcza jedynie na zaspokojenie kosztów postępowania;
• w okresie przejściowego zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej lub ograniczenia jej prowadzenia na skutek powodzi i braku środków na wypłatę wynagrodzeń dla pracowników, o których mowa w art. 23 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi.

Uczestnik PPK nie musi rezygnować z oszczędzania

Zwolnienie z finansowania wpłat do PPK w wymienionych wyżej sytuacjach dotyczy zarówno pracodawców jak i zatrudnionych u nich uczestników PPK. Nie ma jednak przeszkód, aby - pomimo wystąpienia jednej z wymienionych wyżej sytuacji kryzysowych i zaprzestania finasowania wpłat do PPK przez pracodawcę - uczestnik PPK - jeśli taka będzie jego wola - kontynuował oszczędzanie w tym programie, czyli nadal finansował wpłaty do PPK. Może on bowiem zadeklarować finasowanie przez siebie w tym okresie zarówno wpłaty podstawowej, jak i dodatkowej. Złożona przez uczestnika PPK deklaracja finansowania wpłat do PPK obowiązuje od chwili jej złożenia, aż do jej cofnięcia (odwołania) lub złożenia deklaracji rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK.

Prawo do wpłaty powitalnej i dopłaty rocznej

Niefinansowanie wpłat do PPK przez pracodawcę nie pozbawia uczestnika PPK możliwości otrzymania wpłaty powitalnej i dopłaty rocznej. Przypomnijmy: wpłatę powitalną w wysokości 250 zł otrzymuje osoba, która jest uczestnikiem PPK przez co najmniej 3 pełne miesiące kalendarzowe i za co najmniej 3 miesiące zostały dokonane sfinansowane przez nią wpłaty do PPK. Na otrzymanie wpłaty powitalnej nie ma zatem wpływu niefinansowanie wpłat do PPK przez pracodawcę - istotne jest finansowanie wpłat przez uczestnika PPK.

Z kolei dopłatę roczną (240 zł) otrzyma uczestnik PPK, jeżeli kwota wpłat podstawowych i dodatkowych finansowanych przez pracodawcę oraz uczestnika PPK w danym roku kalendarzowym jest równa co najmniej kwocie wpłat podstawowych należnych od kwoty stanowiącej 6-krotność minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w tym roku. W przypadku uczestnika PPK korzystającego z obniżenia swojej wpłaty podstawowej do PPK wystarczające jest zgromadzenie co najmniej 25% wskazanej wyżej kwoty wpłat). Dla otrzymania dopłaty rocznej istotne jest zatem zgromadzenie przez uczestnika PPK (na wszystkich rachunkach PPK) środków w określonej wysokości - niezależnie od tego, czy pochodzą z wpłat finansowanych przez uczestnika PPK czy przez pracodawcę.

Cały artykuł można przeczytać tutaj.

Autor: Małgorzata Jankowska