28 listopada 2022
Tzw. ponownym autozapisem do PPK w 2023 roku będą objęte także osoby zatrudnione, które zadeklarowały niedokonywanie wpłat do PPK przed zawarciem w ich imieniu umowy o prowadzenie PPK. W ich przypadku, w ramach tzw. autozapisu, pracodawca będzie musiał zawrzeć tę umowę - w terminie uwzględniającym okoliczności miejsca i czasu.
Tzw. ponowny autozapis do PPK nie będzie dotyczyć wyłącznie uczestników PPK, którzy - składając deklarację o rezygnacji - zaprzestali finansowania wpłat do PPK. Osoba zatrudniona, która zadeklarowała niedokonywanie wpłat do PPK przed zawarciem w jej imieniu umowy o prowadzenie PPK, także będzie objęta tzw. ponownym autozapisem.
Naliczanie wpłat za uczestnika PPK
W związku z tzw. autozapisem deklaracje o rezygnacji złożone przez uczestników PPK do końca lutego 2023 roku przestaną być skuteczne od marca 2023 roku. Jeśli uczestnik PPK przed wypłatą wynagrodzenia, w marcu 2023 roku, nie złoży nowej deklaracji o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK, od tego wynagrodzenia trzeba już będzie obliczyć i pobrać wpłaty do PPK, a następnie przekazać te wpłaty do instytucji finansowej (od 1 do 17 kwietnia 2023 r. - 15 i 16 kwietnia to sobota i niedziela). W przypadku, gdy uczestnik PPK złoży deklarację o rezygnacji już po obliczeniu i pobraniu marcowych wpłat do PPK, ale jeszcze przed ich przekazaniem do instytucji finansowej, wpłaty te nie zostaną dokonane, a wpłata pobrana z wynagrodzenia uczestnika PPK zostanie mu zwrócona.
Do końca lutego 2023 roku, pracodawca ma obowiązek poinformować osoby zatrudnione oraz uczestników PPK, objętych tzw. ponownym autozapisem, o tym fakcie. Aby zminimalizować liczbę ewentualnych korekt list płac, pracodawca może poprosić ich o ew. decyzje dot. oszczędzania w PPK w terminie uwzględniającym terminy wypłaty wynagrodzeń u tego pracodawcy. Taka prośba pracodawcy nie ograniczy oczywiście uprawnień osób zatrudnionych i uczestników PPK wynikających z ustawy o PPK – osoby te nadal będą mogły złożyć deklarację o rezygnacji w dowolnym, wybranym przez siebie terminie.
Zawarcie umowy o prowadzenie PPK
Również w przypadku osoby zatrudnionej, niebędącej uczestnikiem PPK, w zw. z tzw. ponownym autozapisem, złożona przez nią deklaracja o rezygnacji przestanie być skuteczna od 1 marca 2023 roku. Podmiot zatrudniający zawrze - w imieniu tej osoby - umowę o prowadzenie PPK, jeśli ma ona już wymagany okres zatrudnienia oraz ponownie nie zadeklaruje niedokonywania wpłat do PPK. Dopiero poczynając od pierwszego wynagrodzenia wypłaconego tej osobie po zawarciu umowy o prowadzenie PPK – pracodawca będzie obliczał i pobierał wpłaty do PPK, a następnie przekazywał te wpłaty do instytucji finansowej.
Umowa o prowadzenie PPK powinna zostać zawarta niezwłocznie. „Niezwłocznie” nie oznacza jednak „natychmiast”. W orzecznictwie przyjmuje się, że „niezwłocznie” oznacza realny termin, uwzględniający okoliczności miejsca i czasu (por. np. wyroki SN z 13 grudnia 2006 r., II CSK 293/06 oraz z 30 czerwca 2011 r., III CSK 282/10).
Pracodawca wypłaca wynagrodzenia na początku miesiąca. Jeżeli nie zawrze umowy o prowadzenie PPK w imieniu i na rzecz pracownika przed wypłatą wynagrodzenia (np. 1 marca 2023 r.), gdyż nie będzie to w jego przypadku realny termin na zawarcie tej umowy, to od wypłaconego w tym dniu wynagrodzenia nie obliczy i nie pobierze wpłat do PPK. Umowę o prowadzenie o PPK ma obowiązek zawrzeć bez zbędnej zwłoki. Dopiero od pierwszego wynagrodzenia wypłaconego po zawarciu tej umowy obliczy i pobierze wpłaty do PPK.
Pracodawca powinien móc wykazać wykonanie ciążącego na nim obowiązku „niezwłocznego” zawarcia umowy o prowadzenie PPK.
Autor: Małgorzata Jankowska
