13 maja 2021
Pierwsze wpłaty do PPK powinny zostać przekazane do instytucji finansowej w miesiącu następującym po miesiącu, w którym pracodawca zapisał pracowników do PPK (zawarł w ich imieniu i na ich rzecz umowę o prowadzenie PPK).
Pracodawca oblicza wysokość wpłat do PPK oraz pobiera wpłaty do PPK finansowane przez uczestnika – w terminie wypłaty wynagrodzenia. Pierwszy raz - od pierwszego wynagrodzenia wypłaconego pracownikowi po zawarciu w jego imieniu umowy o prowadzenie PPK. Wpłaty powinny zostać przekazane do instytucji finansowej do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały obliczone i pobrane.
Terminy
W związku z tym jednak, że w myśl art. 28 ust. 1 ustawy o PPK wpłat do PPK dokonuje się, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał stosunek prawny wynikający z umowy o prowadzenie PPK, termin, w którym pracodawca powinien przekazać pierwsze wpłaty do instytucji finansowej, zależy od terminu zawarcia umowy o prowadzenie PPK.
I tak, jeżeli pierwsze wynagrodzenie po zawarciu tej umowy zostanie wypłacone pracownikom:
- jeszcze w tym samym miesiącu – wpłat należy dokonać w okresie 1-15 kolejnego miesiąca;
- w kolejnym miesiącu (wynagrodzenie z przesunięciem) – wpłat należy dokonać w okresie od dnia ich obliczenia i pobrania do 15 dnia miesiąca następującego po ich obliczeniu i pobraniu.
Wysokość wpłat
Pracodawca nalicza wpłaty dla wszystkich uczestników PPK (osób zatrudnionych, w imieniu których wcześniej zawarł umowę o prowadzenie PPK), którzy nie złożyli deklaracji rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK.
Pracodawca obligatoryjnie finansuje wpłaty podstawowe do PPK w wysokości 1,5% wynagrodzenia pracownika. Może także zdecydować o finansowaniu dobrowolnej wpłaty dodatkowej w wysokości do 2,5% wynagrodzenia.
Wpłaty do PPK finansowane przez pracownika to 2% wynagrodzenia. Pracownik również może zadeklarować finansowanie dobrowolnej wpłaty dodatkowej – w wysokości do 2% wynagrodzenia.
Pracownik będący już uczestnikiem PPK, który w danym miesiącu uzyskuje wynagrodzenie nieprzekraczające 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia, może obniżyć wpłatę podstawową do PPK (takiej możliwości nie ma pracodawca), do 0,5% wynagrodzenia.
Podstawa naliczenia
Każda kwota będąca wynagrodzeniem w rozumieniu ustawy o PPK, wypłacona uczestnikowi PPK od chwili zawarcia w imieniu i na rzecz tego uczestnika PPK umowy o prowadzenie PPK, w czasie obowiązywania tej umowy i w okresach, gdy nie obowiązuje deklaracja o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK, stanowi wynagrodzenie, od którego należy naliczyć wpłaty do PPK.
W skrócie, przy ustalaniu wynagrodzenia stanowiącego podstawę naliczenia wpłat do PPK, należy uwzględniać tylko te składniki, które stanowią podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, z zastrzeżeniem, że w PPK nie obowiązuje limit 30-krotności.
Wpłat do PPK nie nalicza się również od podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.
Co ważne, w przypadku wpłat do PPK należy brać pod uwagę miesiąc kalendarzowy, w którym wynagrodzenie jest wypłacane pracownikowi, a nie miesiąc, za jaki to wynagrodzenie przysługuje. To oznacza, że od każdego wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi po zawarciu umowy o prowadzenie PPK należy naliczyć wpłaty do PPK, nawet jeśli to wynagrodzenie przysługuje za okres, kiedy pracownik nie był uczestnikiem PPK.
Przeczytaj więcej w publikacji „PPK w praktyce: Poradnik PPK dla kadr i płac”.
(ama)